Inleiding

Het Jacobspad Limburg start in Millingen aan de Rijn en gaat eerst door Duitsland en via het noorden van Limburg naar de Maasvallei in Belgie, bij Maaseik komen we Limburg weer binnen en het Jacobspad eindigt bij Eijsden in Zuid-Limburg.  Vandaar kunt u verder België in en de weg vervolgen over één van de vele pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Zoals het er nu uitziet, gaan wij bij Meerssen via het Geuldal over Gulpen richting Aken. Daarna fietsen we de Vennbahn over een oude spoorlijn naar Troisvierges in Luxemburg.De etappes van het Jacobspad zijn: Millingen aan de Rijn - Kranenburg - Goch - Kevelaer -Straelen - Steyl - Roermond - Maaseik - Sittard- Maastricht - Eijsden. De Vennbahn is één van de langste fietsroutes van 125 kilometer op oude spoorbeddingen in Europa van Aken naar Troisvierges met een gemiddeld hoogteverschil van minder dan 2% (naast het tracé tussen 3 en 10% mogelijk!) De route gaat door 3 landen: Duitsland, België, Luxemburg. Hoe de terugroute is, hebben we nog niet bepaald, maar is je belangstelling gewekt, volg ons dan dagelijks op blog berichten.

11-08-2016 Startklaar

Ik ben er klaar voor en de fiets ook. Vanavond alle tassen er op en een rondje gefietst, niet zo heel ver want het was nu niet het weer waar je graag door gaat. Morgenvroeg nog wat bewolkt, maar dat moet in de loop van de dag beter worden. Nog een keer oefenen om tekst en een foto op de website te plaatsen. Ik hoop dat we weer een mooie fietstocht hebben, aan de routes, de plaatsen en het landschap waar we langs komen zal het niet liggen. Ik hoop dus dat jullie ook kunnen genieten van een mooi verhaal en bijbehorende foto's. We doen onze best.

12-08-2016 De kop is er af

We zijn net als andere jaren en fietstochten bij een pontje samen gekomen, alleen niet bij Amerongen maar op gelijke afstand van Rekken en Leusden bij Millingen aan de Rijn. Ik had de wind mee alleen Theo moest dit keer er tegen in ploeteren. Tussen de aankomsttijd van ons beiden zat meer dan een uur. Het pontje stond gereed en we konden gelijk instappen. Aan de overkant bij de Gelderse Poort een verdiende kop koffie met appeltaart. Daarna het Pelgrimspad Limburg op naar Kranenburg, waar ook op de eerste lantaarnpaal een Santiagorouteaanduiding was geplakt. Voor een camping werden we door de VVV doorgestuurd naar Horst in Nederland. We zijn benieuwd of we deze keer nog op een Duitse camping terecht komen. We staan op camping het Smokkelpad van de NKT, waar we ook meteen lid van moesten worden, hopelijk nog zo'n camping. Je kan zien dat we langs een pelgrimsroute zitten want in de Sint-Petrus-en-Pauluskerk van Kranenburg lag zelfs een pelgrimsstempel. In de eerste helft van de 15e eeuw werd deze nieuwbouw weer vervangen door de huidige laatgotische pseudobasiliek en een deur wordt ook wel de pelgrimspoort genoemd. In verband met de wat lange fietsdag vanavond maar een menu van €12,50 gedaan, lijkt wel pelgrimsmenuprijzen.

13-08-2016 Bedevaartgangers

Vandaag vertrokken uit Kranenburg weer terug naar een camping in Nederland, bij onze oosterburen zijn deze niet veel op de route. De eerste klim naar het hoogste punt van het Reichswald, ongeveer 75 meter hoog, had wel meteen een helling percentage van 9%, nu hadden we vorig jaar met erger te maken, maar toen hadden we meer km's in de benen. Het Reichswald is een uitgestrekt bos met lange rechte fietspaden. Het was er zo rustig dat je er zelf stil van werd. Daarna hebben we weer veel over jaagpaden langs rivier de Niers gefietst. Vandaag dus een zeer afwisselende route over veel onverharde fietspaden, wat de gemiddelde snelheid wat lager laat uitkomen. We kwamen ook langs Haus Gräfenthal, hier woonde rond 1250 graf Otto II von Geldern. Dit grafschaft strekte zich uit tot Zutphen, Arnhem, de Veluwe en Betuwe. De bedevaartsplaats Kevelaer was het enorm druk, er liepen wel een paar duizend, we denken,  Hindoes, veel vrouwen en meisjes waren fraai aangekleed met een fleurige jurk. We zouden hier een kaarsje opsteken, maar de wachttijd voor de kaarsenkapel was meer dan een half uur, de rij naar de Gnadenkapelle was nog veel langer. Kevelaer is wel de moeite waard om een keer rond te kijken, maar dan op een rustiger moment. Als we de gps weer op de route willen hebben naar Straelen, wil de track niet laden, alleen een rechtstreekse route lukt. Heeft Kevelaer hier invloed op, we snappen het niet, want later op de camping lukt het wel. De huidige Rochuskerk uit de 19de eeuw is een driebeukige kerk in neo-gotische bouwstijl en staat in de kern van het Tegelse kloosterdorp Steyl, in de gemeente Venlo. De toren werd in 1874 voltooid. De kerk is vernoemd naar de heilige Rochus van Montpellier. We staan op camping Heiderust in Baarlo, waar we ontvangen met een koud biertje na een best warme fietsdag, iets van de route want bij Steyl was geen camping in de buurt en eten we voor de eerste keer de bekende zelf gemaakte macaroni.

14-08-2016 Latere start

Op camping Heiderust slapen, is geen zekerheid dat je ook nachtrust hebt. Op camping de Berckt van de Oostappengroep waren een paar honderd Polen in huisjes gepropt en deze mensen nemen het niet zo met de avondstilte. Tot ongeveer half 2 was het een gekrijs en geschreeuw van volwassenen en kinderen. En voordat je dan in slaap valt, duurt het even. Dus daarom maar een half uurtje langer blijven liggen en wat later op de fiets. Al snel gaan we weer een keertje met de pont over de Maas, zal wel vaker gebeuren deze fietstocht. Het eerste stuk tot Roermond was een prachtig traject door bossen over lange rechte onverharde fietspaden, zie de foto. Ook het Pieterpad gaat gedeeltelijk over het zelfde traject. Daarna gingen we via Maaseik door de Maasvallei tot Susteren. Het enige noemenswaardige was de energiecentrale op waterkracht in de Maas die in 1925 door koningin Wilhelmina geopend werd. Omdat we vandaag niet heel laat op een camping willen zijn om weer even de fietskleding te wassen, besluiten we de kortste route te nemen naar Schimmert. We komen toch richting Zuid Limburg en een lange beklimming van 3a4% hoorde er dus wel bij. We staan op camping Mareveld en genieten van een lekker avondzonnetje.

15-08-2016 Naar de Vennbahn

Na een heerlijk rustige nacht met een  goede nachtrust werden we toch pas wakker om half 8. We verlaten het Pelgrimspad Limburg en fietsen langs het Geuldal door de glooiende heuvels van Zuid Limburg naar Aken. We komen nog langs de Jacobskerk van onze eerste camino naar Santiago de Compostela. Maar we zijn met iets anders bezig dus laten hem en de Dom rechts liggen. Een bezoek aan het toeristen bureau voor wat extra informatie over campings levert niet veel op, alleen de routekaart moet we het mee doen. Na een kopje koffie komen we met de track en de     routeplaatjes na enig zoeken op het fietspad. Het eerste stuk door Aken fietsen we door een industrieterrein, maar dat hoort bij een grote stad. Bij een verkeerslicht staan 4 Nederlanders die van de andere kant komen en de route kwijt zijn. Eén fietser heeft de Jacobsschelp aan zijn fietstas hangen. Hij is ongeveer 3 maanden onderweg naar en van Santiago de Compostela. Hij was in Montmedy het klimmen van Langs Oude Wegen een beetje zat en is op aanraden begonnen aan de Vennbahn, maar dat viel blijkbaar ook niet meer mee. We gaan na de lunch verder en komen al snel over een oude spoorbrug met een aardig uitzicht. Omdat we vanaf de startplaats en het eerste stuk van de Vennbahn bijna alleen moeten klimmen, ook constant 2a3% gaat op een bepaald moment in de benen zitten. We gaan na ongeveer 65 kilometer naar camping Faulenbruch in Roetgen. We sluiten onze heerlijke macaroni maaltijd af met een gemiddelde espresso in het centrum van het dorp waar een vakwerkhuis, die meer voorkomen in deze regio, gerestaureerd volgens de oude bouwmethode.

16-08-2016 Het einde van de Vennbahn

We vertrekken vanmorgen weer op de "normale" tijd. De route ligt vlak achter de camping, dus kunnen snel aan de lange beklimming tot km-stand 39,5 ,vanaf daar wordt alleen nog maar dalen en klimmen. Al snel komen we tussen de bomen uit en worden de uitzichten steeds mooier, vooral het laatst deel is prachtig. We worden verleid om Altstadt Monschau te gaan bekijken, volgens het bordje maar 1,5km van de route, maar dan hebben we waarschijnlijk  een paaltje gemist. Na ongeveer 3km over een hobbelig pad zijn we in het centrum. Zeker de moeite waard om te zien, het is een verzameling van vakwerkhuizen. We besluiten om de Vennbahn verderop via de provinciale weg weer op te pakken, toch weer een klim van 5%,  maar dan over asfalt. Zoals al gezegd worden de uitzichten steeds mooier. Ook hier is een gedeelte van het spoor blijven liggen om gezellig met vrienden en familie op een fietstrolley een trip heen en weer te maken. Het is was de bedoeling om een camping te nemen bij Burg Reuland, helaas te ver van de route, het wordt het eindpunt van de Vennbahn met een camping is Troisvierges, alleen de laatste tunnel door een berg is afgesloten door de aanwezigheid van vleermuizen, daarom kregen we nog een berghelling met 12%, dat wil je eigenlijk aan het eind van de dag niet meer. Op de camping hebben heerlijk genoten van een groot portie spaghetti bolognese.

17-08-2016 L-B-L terug fietsen?

Gisteravond hebben we besloten toch de terugroute van Luik-Bastenaken-Luik te gaan proberen. Omdat ik uit ervaring weet dat dit niet mee zal vallen, gaan we niet naar Bastenaken, maar pakken de route op bij Gouvy. Hiervoor moeten we wel vanaf het station van Troisvierges met een klimmetje van 12% een stukje terug naar de Vennbahn. Daar komen we met  Ricky uit België in gesprek, hij vraagt ons of de weg waar wij vandaan kwamen berijdbaar is, deze was namelijk afgesloten voor doorgaand verkeer. Hij wilde naar het oorlogsmonument voor 4 gestorven broers. Iedereen heeft zijn hobby, wij fietsen en hij maakt foto's van alle Memorialplekken in België. Zijn website is Strijdbewijs on Tour, thuis maar eens kijken. We gaan verder en komen bij de Wanne, ik kan me niet herinneren dat het zo zwaar was tijdens de keren dat ik er met de racefiets tegenop ging. De afdaling is ook behoorlijk steil, dus de remblokjes hebben hun werk gedaan. Bij de lunch beslissen we dat het niet verstandig is deze route met de zwaar beladen fietsen te blijven doen en gaan wat makkelijker naar Aywaille. Onderweg nog 2 momenten van nostalgie en herinnering. De eerste is de watervallen van Coo over de rivier de Ambleve. De 2de is in Stoumont waar we in 2010 doorkwamen toen we onze eerste camino naar Santiago hebben gefietst. Na ongeveer 80km zijn we aangekomen op camping du Chateau de Dieupart in Aywaille.

18-08-2016 Terug naar Nederland

Gisteravond de terugroute van L-B-L  bekeken en besloten de Ambleve en Ourthe te volgen naar de Maas. Bijna het hele traject gaat over naast de rivier aangelegde ravel (fietspaden), dit betekent dus de Ardennen uit fietsen zonder noemenswaardige inspanning, heel af en toe een klein klimmetje als er geen plek is voor een ravel. Wel jammer dat de bewegwijzering niet optimaal is, zelfs de Belgen weten dit want we als stilstaan om te zoeken, meestal naar de juiste weg gewezen. In Luik is het wel heel slecht, waardoor we wel 4 keer verkeerd fietsen. Bij de Pietersberg komen we Nederland langs de Maas  weer binnen. Omdat het zondag waarschijnlijk een regendag verwacht wordt, besluiten we onze route aan te passen voor thuis op zaterdag, dus gaan we na Maastricht richting het startpontje in Millingen aan de Rijn. Na 7 dagen zon en droog, wil je zo'n mooie fietstocht niet met regen beëindigen. We staan op minicamping Oensels Fruitweike in Oensel

19-08-2016 We zijn rond

Nog even een foto van de ondergaande zon van gisteravond, hij is mooi maar avondrood brengt water in de sloot. Gelukkig hebben we daar tot nu toe geen last van gehad, maar het weekend zal wisselvallig zijn, dus de beslissing om zaterdag naar huis te fietsen is de juiste geweest. Vanmorgen  konden we een gratis ontbijtje ophalen bij de Coop in Schimmert, 4 harde broodjes en croissants met een liter vers geperste jus, dat laat je niet gaan. Daarna fietsen we het glooiende landschap van Limburg uit en komen via veel provinciale wegen in de Peel, ook een prachtig gebied. We laten ons verrassen de route die de gps heeft samen gesteld, thuis maar eens na kijken, want ons gevoel geeft aan dat we niet westelijk van de A2 moeten komen, maar het moet de kortste route zijn. Onderweg drinken we geregeld een kopje espresso, maar bij hotel restaurant de Kroon in Gennep hebben deze keer de slechtste gedronken, het mag de naam van Douwe volgens ons niet gebruiken. Wij gebruiken prachtige lijsten om onze bagage zo gelijkmatig mogelijk te verdelen over de fietstassen. Waarschijnlijk is dat niet noodzakelijk, want Henry uit Dusseldorf onderweg naar Amsterdam en Rotterdam heeft daar heel andere ideeën over. Hij vindt het wel raar dat iedereen een foto van hem wil maken. Na 127km zijn we weer aangekomen bij de eerste camping 't Smokkelpad in de Horst. Vanavond gaan we dus ook weer genieten van een 3-gangenmenu voor €12,50 bij El Paso in Kranenburg, helaas was de espresso hier van een extract gemaakt. Misschien bij een volgende fietstrip gaan wij onze gedachte over espressosmaak  delen. Verder hopen we dat jullie genoten van onze belevenissen en dat met plezier onze verslagen hebben gelezen. Ook bedankt en waardering voor alle reacties.