Wandelen Les Aydons

Vandaag alle grotere klussen buiten rondom het vakantiehuis van Jan in Les Aydons afgerond en nog een paar kleine dingen te doen binnenshuis. Vanaf morgen wordt er veel regen verwacht met 35mm op zondag, dus de fiets zal deze keer rust hebben en de Col du Pre de la Dame is voor een volgende keer, maar om toch iets anders te doen dan alleen het todolijstje af te werken vandaag een wandeling vanuit Les Aydons naar Le Roche om dan de GrandRoute PV te volgen via Les Salces naar Pied de Borne en dan weer de laatste 2km naar Les Aydons. Maar later overstappen naar een andere GR is geen probleem, Frankrijk ligt ermee bezaaid.

Onderweg met prachtige uitzichten, maar ook de natuur begint ondanks de koudere dagen en nachten inmiddels wakker te worden en te geuren.

Mooie gekleurde bloemen en struiken waar ik buiten de brem meestal niet de naam weet, maar de lezers zullen dit een stuk beter weten.

Als het hart wegsnijd, gaat alles dood, zo ook met de dode boom die we onderweg zien, kijk maar goed op de foto en een andere boom blijft leven terwijl zijn wortels bijna in het luchtledige hangen.

In Lozère, “Land van de Bronnen”, is water altijd een bron van rijkdom geweest. Om zich aan te passen aan het klimaat, het reliëf en om de waterbeheersing te garanderen, hebben de inwoners een irrigatietechniek ontwikkeld door water uit waterlopen af ​​te leiden...

Hier is een pigasse, het is de Occitaanse naam (of soms Faissou), maar in het Frans zeggen we een "taille-pré”. Tegenwoordig zijn we met steeds minder mensen, maar toen ik jonger was, werkten we samen met alle boeren in het dorp om ze te onderhouden en dankzij dat had iedereen recht op water om zijn land te irrigeren.

In het verleden bracht de kastanjeoogst mannen, vrouwen en kinderen samen, vaak geholpen door seizoensarbeiders die voor de gelegenheid werden ingehuurd. In het gehucht Salces was de bevolking veel groter dan nu en dit maakte het mogelijk de béals handmatig te onderhouden. Tegenwoordig is het kanaal gebetonneerd om het onderhoud ervan te vergemakkelijken en worden er nog steeds kastanjes geoogst.

Als dan ook onder andere de nachtegaal zijn lied verkondigt, waar Theo heel blij van wordt, ik natuurlijk ook en de eekhoorn springt van de ene naar de andere boom hebben we weer heel erg genoten van een lichamelijke inspanning van ruim 9 km wandelen met een totale stijging van 319 meter en een maximale hoogte van 611 meter.

Als het weer niet verandert, waar we niet vanuit gaan, zullen we zaterdag voor de ergste regen weer in 2 dagen met een stop in Langres naar huis gaan.